Merhabalaaaar

Geçenlerde sevgili adminimizin kibarca "kilitlediği" güncel yazısına başlıyorum. Yazmak için özellikle neşemin, keyfimin yerinde olduğu bir günü beklerim genelde. Yine öyle yaptım. Bu sitede güncel yazısı yazmak bana takipçilerimizin karşısına geçip konuşma yapmak gibi geliyor. Nasıl gerçek hayatta da insanların karşısına suratsız, bitkin bir halde çıkmak istemiyorsam, sizlerin de karşınıza keyifsiz bir halde çıkmak istemem. Yazdığım yazının okuyanları neşelendirmesini tercih ederim. Doğru günü beklememin sebebi budur kısacası.

Geçen çalıştığım yerdeki bir arkadaş bana "abi afakanlar bastı beni be ya" dedi. Tutamadım kendimi, güldüm. Arkadaş biraz saf, biraz da komik bir adamdır. Genelleme yapmak istemem ama Trakya'nın insanlarını severim. En azından benim tanıdığım Trakyalılar içi dışı bir, eğlenceli, rahat, en sıkıntılı anlarda bile bir espri patlatıp çevresini güldürebilen kişiler. Hepsi öyle değildir tabii ama bazılarından o yerli şiveyi de duymak çok eğlenceli. Bakın, gülünç demiyorum. Eğlenceli diyorum. Konuşurken yaptıkları tonlamalar da şarkı söyler gibi. Bir de "h" harflerini yutuyorlar ya... Arkadaşın hafakanlar kelimesini afakanlar şeklinde kullanmasından ziyade, ki çoğu kişi böyle bilir bu kelimeyi, ilk harfini de bastıra bastıra vurguladı. Yani "a-fakanlar bastı beaa" gibi söyledi. Güzel insan... :) Neşelendirdi beni bir anda. Seviyorum böyle insanları.

Neden sıkıntı bastığına gelince... Buralarda bir haftalık bir yağmur mevsimi geçirdikten sonra havalar epey ısınmaya başladı. Klima da bir hafta çalıştıktan sonra havlu attı. Epey eski bir şeydi zaten. Üflese de pek serinlettiği söylenemezdi. Gelgelelim onun varlığı sıcak yaz günlerinde farkında olmasak bile bizi çok rahatlatıyormuş. Bir gün öğlen saatlerinde klimanın sesi kesilince anladık değerini. Arkadaş da yakasının düğmesini açmış, gömleğini bir yandan eliyle öne doğru çeke çeke yanıma geldi ve yukarıda yazdığım şeyi söyledi. Ben de o sırada sıcaktan, uğraştığım işe konsantremi neredeyse tamamen kaybetmiş, bir kenara oturmuş düşünmeye çalışıyordum. Basit bir şey bile olsa, adam tek cümleyle neşemi yerine getirdi. Ben de onu taklit ederek cevap vermek isterdim ama yapmadım. Pek beceremiyorum. Ama bir süreliğine sıcağı unuttum yani... Size de tavsiyem, böyle insanları hayatınızdan eksik etmeyin.

Yazımın sonuna gelirken, tüm projelerimizde emeği geçen arkadaşlara teşekkür ediyorum. Bu hafta yeni bir mangamız da var. Çok sevdiğimiz Natsume Isaku'dan Ouji-sama no Riyuu adlı tek ciltlik bir manga. Yankami ve Willjace'in ellerine sağlık. Ben de bir an önce okumak için sabırsızlanıyorum. Şimdi sizi projelerle baş başa bırakıp gidebilirim artık.

Blondie

Devamını oku: Klimalar ve Trakyalılar

Devamını oku: Goodbye Sunshine

Gecenin bir vakti Sezen Aksu'nun da mükemmel bir biçimde seslendirdiği bu klasik parçayı dinliyorum.
Çılgın ve dahi Aysel Gürel'in elinden çıkma sözler; Onno Tunç, Nilüfer ve Sezen gibi ustaların eliyle büyülü evrenleri açan anahtara dönüştürüldü.
Gecenin bir vakti bu anahtarlarla aşk dolu sırça köşklerin, billur sarayların, büyülü bahçelerin, gizemli deniz kızlarının oynaşıp şarkı söylediği okyanusların kapılarını açtım. Meraklı bir masal kahramanı edasıyla açılan kapılardan içeriye girdim. Sevinci, aşkı, özgürlüğü, aydınlığı, dünyanın binbir halini görerek kendimden geçtim.

Ne saçmalıyor bu deli diye sormayın:)) Kışın pek de hoş olmayan bir macera yaşayıp da reddedilmemi eski bir güncel yazımda anlatmıştım (sitemizin forum kısmı gümlediği için yazılarım da uçtu). Lisede benle aynı dönemde okuyan bir çocuğa arkadaşlık sitesinde denk gelmem, çocukla buluşmamız ve onun tarafından terk edilişim, sitemizin gümleyen forum bölümündeki yazımın temelini oluşturuyordu. Bu reddediliş sonrası kendimi biraz boşlukta hissetmiştim o zamanlar, neyse ki bu boşluk hissi kalıcı olmadı. Kıymetlilerim olan Free53, Nones, Kedikesençatlakfare'nin yoğun desteği sayesinde doldurdum boşluklarımı.

Hadi beni yeniden sev dizesini mırıldanıp hayalini kurduğum sevgiliyi aramaya devam etmekten vazgeçmedim, belki de başarısızlıklarımın altında yatan bir neden de arayışın verdiği hazzı sevmemdir. Neyse, sitenin birine birkaç fotoğrafımı yüklemiştim; fotoğraflarımın albenisine kapılanlarla geyik, erotik, aşka dair sohbetler yaptım bir zaman. Çabuk bıkan yapım burada da kendini gösterdi, fotoğraflarımın albenisine kapılanlarla yaptığım yazışmalardan usandım.

Bu sohbet işinden sıkılıp da hesabımı kapamayı düşünürken bir mesaj geldi. Tanışmak istediğini söyleyen bu kişi, profilimden çok etkilenmiş (Ben etkilendiği görselleri biliyorum da siz çaktırmayın!). Neyse, ilk önce aperatif olarak geyik ve erotik sohbetler yaptık (Geyik ve erotik sohbet deyip geçmeyin, bu sohbetler sayesinde kimi zaman güzel arkadaşlıklar kurulabiliyor!). Sohbetler ilerledikçe birbirimize mail adreslerimizi verme basamağına geldik hemen. İkimiz de yeni gelinler gibi bir süre nazlandıktan sonra fotoğraflarımızı gönderdik birbirimize. Fotoğrafımı gören bu kişi, çocuk gibi sevindi ve bana evlenme teklif etti! Kendimi ağırdan satmayı severim; beşi bir yerde seti, ev, araba gibi isteklerimde anlaşamadığımız için evlilik fikrinden vazgeçiverdi bu kişi! İşin şakası bir yana, benden etkilenmişti epeyce. Bu elemanın fotoğrafını gördüğüm zaman ufak çaplı bir şoka uğramadım değil.
Üniversitede ders aldığım doçenti andırıyordu. Bu durumu kendisine anlattığım zaman ilkin inanmadı, doçentimin fotoğrafını kendisine gönderince hak verdi bana. Doçentimden daha yakışıklı olduğunu öne sürerek güldü. Ben de ara gazını biraz fazla verince bir kabardı ki görmeliydiniz:))

Huyumdur, yeni birileriyle tanıştığım zaman kankalar meclisini göreve çağırıveririm. Kıymetlilerime de anlattım bu olayı. Hem doçentin hem bunun fotoğraflarını gördüler, kısa bir tartışma sürecinin ardından kankalar meclisim doçenti tercih etti çekicilik yönünden. İnce eleyip sık dokuma çağımı geride bıraktığım için elimdekiyle idare etmem gerektiğini kankalarıma zor da olsa kabul ettirdim:)) Canlarım benim, beni düşünürler! Doçentimle birlikte olmayı ben de isterdim de... Neyse buna da alışırım:))

Bu kişiyi şimdilik tercih ediyorum, pozitif biri, eğlenmeyi seviyor, geleceğe dair plan yapmaktan hoşlanıyor. Memur olup da atanamayışımı, fazla para kazanamayışımı pek dert etmiyor. Bana yeni iş alanlarını anlatıyor boyuna. İleride kendisiyle iş yapabileceğimizi söylüyor, Türkiye'de para kazanmanın çok da zor olmadığını belirtiyor. Bu tarz sohbetlerini seviyorum. Şimdilik aramız iyi; ama ileride ne olur bilemiyorum. O kadar çok reddedilme yaşadım ki bünyem bağışıklık kazandı! Bu kişiyle de yollarım ayrılırsa çok da üzülmem. Free53'ün bana sıklıkla söylediği bir cümleyi hayat görüşüm yapmaya çalışıyorum, böylelikle bana gelen darbeleri savuşturabilirim.

Uzun zamandan beri boşlamıştım çoğu şeyi. Shinkaron'un gönderdiği mangaların kontrolünü bile ittire ittire yapmaya çalışıyordum. Yazdığım birkaç paragrafla kendime gelirim de daha sık karalarım umarım güncel yazılarını. Ekip arkadaşlarıma çalışmaları için teşekkür edip sizleri projelerle baş başa bırakayım.

Free53: "Geleni koynunda sakla, gideni donunda salla."

Yagami

Devamını oku: Hadi Beni Yeniden Sev

Bayram şekerleri...

Bir ramazan ayını daha geride bıraktık. Günlük işlerin yoruculuğunun üzerine her gece dümteke dümtek sesleriyle uykudan uyanarak geçirdiğim bir aydan sonra kısa da olsa bir tatili hak ettiğimi düşünüyorum. O yüzden şu birkaç günü kendime ayıracağım. Sitedeki bütün arkadaşlarım adına tüm takipçilerimize iyi bayramlar dilerim!

Bu günceldeki neler var? Yarichin Bitch Club'ın ikinci bölümü var mesela. Epeydir doğru düzgün bir raw arayıp da bulamadığımız için gene şerit çekme yöntemine başvurmak zorunda kaldık. Yine de manganın hayranları için izlemeye değer bir bölüm çıkarttığımızı düşünüyorum. Emeklerin için teşekkürler Shinkaron. Yalnız anime öyle bir yerde bitti ki, acaba devamı da var mı diye merak ettim. Söz konusu OVAlar olunca böyle yarım bıraktıklarına çok şahit olduk gerçi. Bakalım, ileride devamı çıkarsa yine çeviririz.

Bu güncelin bir özelliği de Himegoto Asobi'yi bitirmiş olmamız. Bana sorarsanız güzel bir finaldi. Karakterlerin ve hikayenin gerçekçi tasarlanması mangalarda daima sevdiğim bir özelliktir. Bu bakımdan Himegoto Asobi, yaoi türünün gerçekçi örnekleri arasında yerini aldı benim için. Özellikle de çoook uzun bir zamandır Junjou Romantica ve Sekaiichi Hatsukoi gibi, mangakanın gerçekçi olduğunu iddia etmesine rağmen fantastik evrenleri aratmayan mangaları çeviren benim gibi birisi için, güzel bir deneyimdi. Düzenlemesini yapan Zeze'ye ve temizlemesini yapan Willjace'e emekleri için çok teşekkür ediyorum.

Junjou Romantica demişken... Onun da yeni bölümü geldi. Yavaş yavaş sona yaklaştığımızı hissediyorum bu mangada da. Eğer mangaka son dakikada Usagi'nin yeni bir akrabasını (Usagi'nin eniştesi falan belki ^_^) ortaya çıkarıp, daha önce tekrar tekrar yaşanan fasılları (trende karşılaşma, tesadüfen aynı yere gitme, bir sürü abartı hediyeler gönderme vb.) yeniden önümüze sürmezse bu manganın sonu yakındır. Artık Misaki'nin yapması gereken tek bir şey kaldı: Olan bitenleri abisine anlatmak. Ondan sonra da (muhtemelen) büyük bir reddedişin ardından gelen duygusal konuşmalar eşliğinde yapılacak bir kapanış, seriyi yıllardır takip eden sadık okuyucuları, bekledikleri mutlu sona kavuşturacaktır.

Darısı diğer serilerimizin başına diyelim...

Blondie

Devamını oku: Hime'yi uğurlarken